19 Julai 2012

Cerita Ayah...

Kesempatan bercuti seminggu aku manafaatkan dengan balik ke kampung di Kedah dan Perak. Macam biasa lah bila ada di kampung, title aku pun bertukar la dari Dr ke Dr-ebar. Bukan ayah aku tak buleh drive, cuma aku yang tak bagi dia drive la ni especially time tengah2 hari. Dia tu mudah mengantuk la nih.

Dah brapa kali dia tertidur time driving. Itu yang dia pi sodok titi kebun orang la, langgar anak pokok getah la. Tu tak kira lagi sampai van kami tu tayar empat2 naik atas. Seb baek dia pakai seat belt.

Anyway, time dok drive tu. ayah dok cerita la sket masa dia mula2 nak mai ke felda ni. Time tu ujung tahun 1972, bulan 12. Mak memang sarat mengandungkan Abg Din. Nak buat keputusan sama ada nak join felda ke tak, ayah kata dia berbelah bagi la jugak. Orang kampung siap dah buatkan rumah baru untuk ayah. Ada yang menangis tak bagi dia pi. Tapi dia bulatkan hati dan buat keputusan untuk berhijrah jugak ke felda.

ada 2 tempat yang ayah dapat offer; satu kat kedah. lagi satu kat Sabah. Tapi ayah pilih yang dekat. Klo dak, dah geng Jimmy Palikat dah la aku ni.

Sebelum masuk felda, ayah kerja sebagai cikgu kat sekolah melayu. Gaji memang tak seberapa. Starting salary RM15. Pastu naik pi RM30. Last skali gaji dia RM 60. Klo jadi guru besaq, tinggi la sket- RM 120 sebulan. Jangan compare la dengan gaji cikgu2 la ni... jauh beza!

Ayah sebenarnya anak yang ke-4, 3 orang abang dia tak dak yang bekerja tetap. Pak Anjang (arwah) dok buat bendang dengan pi laut, anak ramai. Pak Teh time tu baru pindah ke tempat baru, tak dak pekerjaan lagi, anak ramai. Pak Tam (arwah) plak dok buat bendang sambil jadi tukang rumah, pun anak ramai. Pak Su pun menumpang dengan Pak Tam mengaji kat Bukit Jenun. Di pendekkan cerita, dengan gaji RM60 tu la, kena bahagi2 untuk sara depa2 nih. (Jujur cakap, aku tak bleh bayangkan klo aku dok kat tempat dia time tu.. mana cukup weyh)

Mak plak dok buat cucuq jual dan letak kat kedai2 makan. Kami orang kedah, kuih pun kami panggil cucuq. Cucuq of course la kami panggil cucuq. Lagi satu contoh- roti. biskut pun panggil roti, roti memang sah la panggil roti. Ok, berbalik kepada cerita jual cucuq. Mak buat cucq kat rumah, ayah bawak pi kedai sebelum dia pi mengajaq. kadang2, ayah terjatuh gerek... Abih la cucuq aritu berterabuq atas jalan tanah merah. Sekupang habuk pun tak buleh.

2 hari samapi kat felda tu, mak pun melahirkan Abg Din. Bermulalah fasa baru dalam hidup ayah, mak, Kak Fauziah, Abg Lan dan Abg Din. Aku tak dak lagi time tu. Untuk 5 tahun pertama, sementara menunggu pokok getah boleh keluarkan hasil, Felda bagi bantuan (tapi kena bayar balik). RM50 sebulan klo aku tak silap.

Barang2 bleh pi amik kat kedai felda (kami panggil kedai syarikat). Katanya, ayah tak pernah beli pakaian baru untuk dia dengan mak untuk 3 tahun seterusnya. Pakai saja apa yang ada kat kampung dlu. Kampung tak balik setahun- padahal jarak tak sampai 20km. Kalau beras abih, ganti pulut, pulut tak dak, buat 'peknga' (omputih panggil pancake). Klo nestum anak abih, ganti dengan tepung gandum.

Ada jugak beberapa peneroka felda yang tak tahan susah, depa cabut lari balik kampung. Kepada yang tahan, bersabar banyak2 la sementara pokok nak keluarkan hasil. Ayah kata, kalau mengenangkan balik waktu susah tu, memang mengalir ayaq mata. Tapi dah semua orang waktu tu susah, jadi pakat buat tak tahu saja lah. Hidup kena teruskan.

Sedaq2 je, aku dah sampai ke pekan Pendang. Tapi sayang, aku tak ambik gambaq2 masa dulu. Nanti klo aku ada kelapangan, akan aku cuba ambik gambaq2. Aku amat teruja bila dengar cerita macam ni. Sebab aku tak pernah merasa susah macam tu. Tapi bila tau macam ni rupanya hidup keluarga aku dulu, baru rasa bersyukur sangat2!

Tiada ulasan:

Catat Ulasan